Jest to trzeci i zarazem ostatni post z cyklu wpisów na temat wpływu stresu na zdrowie człowieka. W pierwszym tekście skupiłam się na wyjaśnieniu pojęć homeostazy i allostazy, którymi posługuję się w kolejnych dwóch częściach cyklu. W drugim poście wyjaśniam jakie zmiany wywołuje stres w organizmie człowieka, natomiast w poniższym wpisie skupiam się na omówieniu wpływu przewlekłego lub powtarzającego się stresu na zdrowie i jakość życia człowieka.
Stres dotyczy wszystkich żywych organizmów. Zastanówmy się jednak przez chwilę, co nas, ludzi stresuje. Pieniądze, relacje rodzinne, goniący terminy, egzaminy, korki, konflikty. Gazela natomiast nie stresuje się tym co pomyśli o niej zebra, ani nie spędza bezsennych nocy na planowaniu szczegółów ucieczki przed lwem. Zwierzęta, żyjące w naturalnym środowisku, stresują się w przede wszystkim w sytuacjach zagrożenia ich zdrowia lub życia, ponieważ reakcja stresowa jest w tych sytuacjach pomocna w uruchomieniu natychmiastowej, adekwatnej reakcji, która ma na celu ochronić ich życie. Innymi słowy stres pomaga zwierzętom się lepiej adaptować. Wobec tego powinien też pomagać nam ludziom. Jednak dlaczego tak nie jest? Dlaczego stres kojarzy się nam negatywnie? Czy stres jest szkodliwy?
Sen – czym on jest? Po co nam sen? Dlaczego nie możemy zasnąć? Jak stres wpływa na nasz sen? Jakie są konsekwencje niedoboru snu dla naszego codziennego życia? Jak i po co nasz mózg tworzy sny? Dlaczego częściej się budzimy w nocy, kiedy przechodzimy trudny czas? Która część mózgu powstrzymuje nas przed realizacją naszych szalonych pomysłów? Która faza snu jest najważniejsza? O czym może mówić Ci ilość i rodzaj Twoich snów? Dlaczego niektóre zwierzęta śpią połową mózgu? Jak to się dzieje, że się budzimy? Czy strategia “przesypiania się z problemem” działa?
Towarzyszą nam praktycznie w każdej życiowej sytuacji, są z nami, czy sobie tego życzymy, czy nie. Emocje. Jest ich tylko kilka, jednak mamy często kłopot jak sobie z nimi radzić. Jakie są? Do podstawowych emocji należą: smutek, złość, wstręt, radość, zaskoczenie i strach.
Po indywidualny proces rozwojowy sięga dziś coraz więcej osób. Wynika to nie tylko z oczekiwań, które stawia nam coraz szybciej pędzący świat, ale także z czysto ludzkiej – wewnętrznej – potrzeby zatrzymania się, zastanowienia się, wzięcia spokojnego oddechu. Bo przecież już za moment wracamy do codziennego biegu, biegu nierzadko z przeszkodami.