Czy twoje dziecko doprowadza cię czasem do szału? Masz wrażenie, że nie słucha, traktuje cię bez szacunku lub po prostu robi ci na złość? Wiele razy prosisz je by odeszło od komputera, a ono albo nie reaguje, czujesz się ignorowana/y. Czujesz jak narasta w tobie złość i frustracja i że za moment wybuchniesz, albo po prostu to robisz. Znasz to?
W tym artykule zajmiemy się rodzicielską złością, ale bez prób pozbywania się jej.
W ostatnim czasie pandemia sprawiła, że dzieci długotrwale doświadczały obciążającej dla nich sytuacji. Zdalne nauczanie, trudne dla wielu z nich, wraz z izolacją od rówieśników sprawiły, że rozwijało się w dzieciach coraz silniejsze poczucie odosobnienia. Funkcjonowanie głównie w wirtualnym świecie wzmogło w nich poczucie odrealnienia. Powrót do szkół po długim okresie izolacji nie jest łatwy. Przysparza trudności, budzi obawy i niechęć do kolejnej zmiany. Rodzi kolejne niepokoje, związane ze zmienionym trybem nauczania i wymaganiami szkoły. Wciąż pojawia się wiele niewiadomych, co oprócz długotrwałych obciążeń, może powodować w dzieciach gromadzenie się trudnych emocji i zmęczenie sytuacją.
Baśń towarzyszy dzieciom od najmłodszych lat, przenosi w sposób magiczny w świat fantazji. Pozwala przeżyć niesamowite przygody, oderwać się od trudności dnia codziennego, a jednocześnie, na o wiele głębszym poziomie, pozwala te trudności wewnętrznie oswajać i rozwiązywać.
“ Człowieku, poznaj samego siebie”
– napis w Świątyni Luksorskiej
Współczesny kult ciała skupia całą naszą uwagę na atrakcyjności fizycznej, kształtuje w nas przeświadczenie, że dążenie do ideału jest wartością samą w sobie i popycha ku spełnianiu aktualnych kanonów piękna. Mimo tak żywego zainteresowania cielesnością wciąż brakuje nam świadomości sygnałów płynących z naszego ciała. Czym jest w takim razie słuchanie go?
Lęk jest naturalną emocją towarzysząca człowiekowi od najmłodszego dzieciństwa. Każdemu etapowi rozwoju dziecka towarzyszą lęki związane z nabywaniem kompetencji właściwych dla danego momentu rozwojowego. Są jednak dzieci, u których poziom lęku jest bardzo wysoki. Dzieci, które boją się bardziej? Jak im pomóc?
Emocje są dla nas informacją o bieżących potrzebach – te zaś stanowią siłę napędową naszego życia. Chęć ich zaspokojenia stanowi motywację do podejmowania konkretnych działań i zachowania w określony sposób. Umiejętność radzenia sobie z emocjami, czyli działanie z ich uwzględnieniem, a nie tylko pod ich wpływem, jest znakiem dojrzałości. Aby ją osiągnąć, dziecku niezbędne są z jednej strony warunki biologiczne – dojrzałość układu nerwowego, z drugiej zaś wsparcie ze strony otoczenia oraz narzędzia, które będą wspomagały rozwój regulacji emocjonalnej.
Radość jest jedną z podstawowych emocji 🙂 Wśród radosnych uczuć rozróżniamy takie jak: rozbawienie, zadowolenie, podekscytowanie, poczucie ulgi, ekstazę, dumę i wdzięczność, podobno można wyodrębnić około 16 różnych stanów emocjonalnych z tej grupy. Dlaczego podobno? Naukowcy badają pozytywne stany emocjonalne od niedawna. Wcześniej świat nauk psychologicznych skupiał się na patologii, zajmował się głównie tym co nie funkcjonuje i jest przyczyną ludzkiego cierpienia.
Towarzyszą nam praktycznie w każdej życiowej sytuacji, są z nami, czy sobie tego życzymy, czy nie. Emocje. Jest ich tylko kilka, jednak mamy często kłopot jak sobie z nimi radzić. Jakie są? Do podstawowych emocji należą: smutek, złość, wstręt, radość, zaskoczenie i strach.