A-na-nas patrzą – czyli o rozwoju nie tylko innych, ale także własnym

Osoby pracujące w tzw. zawodach pomocowych czy rozwojowych, często należą do grupy, lubiącej zdobywać nową wiedzę i umiejętności. Całe szczęście, gdyż wspierając innych nie należy zapomnieć o wspieraniu siebie oraz doskonalenia własnego warsztatu pracy. W myśl maksymy „człowiek uczy się przez całe życie” warto rozsądnie wybierać z możliwości, które oferuje nam bogaty rynek. Jedną z nich jest mentor-coaching dedykowany grupie zawodowej coachów.

Mentor-coaching to forma rozwoju coachów, zarówno tych początkujących, jak i zaawansowanych. Metoda ta polega na rozwoju kluczowych kompetencji, będących podstawą do pracy coachingowej. Innymi słowy, jeśli chcemy doskonalić własny warsztat pracy coacha, warto czynić to poprzez zasięgnięcie opinii osoby o wyższym stopniu akredytacji oraz większym doświadczeniu. 

„Po co mi to? Przecież zrobiłem już szkołę coachów, ba! Przecież mam już swoich klientów!”

Odpowiadając na często postawione wyżej pytanie, wskazać można na przynajmniej dwa cele:

• Spełnienie warunków egzaminacyjnych definiowanych przez International Coach Federation.
  Aby zdać egzamin na poziomie np. ACC, należy odbyć 10 godzin takich sesji. Dla ICF spełnienie tego warunku jest gwarancją, że kandydat, ubiegający się o akredytację, poddał swoją pracę obserwacji, refleksji oraz że otrzymał informację zwrotną do 11 kompetencji. Ponadto mentor-coaching wprost przygotowuje do egzaminu praktycznego w ICF, gdyż oceniane są dokładnie te kompetencje, których obecności w sesji egzaminacyjnej szuka asesor.
• Stawanie się profesjonalistą w swoim zawodzie.
  Mentor-coaching to czas przyglądania się swojej pracy, definiowania luk kompetencyjnych i szukania swoich zasobów w wykonywanej pracy. To także czas na otrzymanie solidnej informacji zwrotnej o tym, co podczas sesji działało dobrze, a nad czym należy popracować. Dodatkowo – odnosząc się do 11 kluczowych kompetencji ICF – klient dowiaduje się, jakich zachowań zabrakło i na jakie elementy powinien zwrócić uwagę podczas swojej dalszej pracy.

Jak wygląda sesje mentor-coachingowa?

Sesja może przybrać różne formy:

• Sesja prowadzona przez coacha (osobę ubiegającą się o akredytację), podczas której starszy doświadczeniem (i wyższą stopniem akredytacją) mentor wciela się w rolę klienta. Sesja ta trwa do 30 minut, po których mentor udziela szczegółowej informacji zwrotnej.
• Omówienie i analiza nagranych sesji – wówczas mentor odsłuchuje a następnie udziela informacji zwrotnej.
• Sesje doradcze – ćwiczenie konkretnych narzędzi i/lub umiejętności coachingowych.
• Sesje grupowe – polegające na spotkaniu z innymi coachami (grupa od 4 do 8 osób), wcielaniu się w role coacha, klienta, obserwatora i przeglądanie się w tzw. lustrze społecznym, poprzez otrzymanie informacji zwrotnej nie tylko od mentora ale także od pozostałych uczestników. 

Mentor-coaching, superwizja, czy specjalistyczne szkolenia?

Profesja coacha niesie ze sobą pewną odpowiedzialność – odpowiedzialność za wykonywanie swojej pracy profesjonalnie ,w taki sposób, by móc stwarzać klientowi doskonałe warunki do refleksji i wglądu. Wszystko to po to, by ów klient wprowadził w swoim życiu taką zmianę, jakiej naprawdę pragnie. Coach w swojej pracy nie powinien nigdy zapominać o rozwoju własnym. Całe szczęście, że może wybierać spośród przynajmniej kilku form rozwoju:

• mentor-coaching dla tych, którzy przygotowują się do akredytacji i chcą opanować kompetencje na pożądanym poziomie oraz otrzymać rozwojową informację zwrotną;
• superwizja dla każdego coacha, który szanuje swoją rolę, swoich klientów oraz wie, że największym zasobem podczas sesji jest on sam, ponieważ sobą – nie modelami, technikami czy narzędziami – pracuje najmocniej;
• specjalistyczne szkolenia również dla każdego rozwojowca, dla którego ważna jest znajomość wachlarza podejść, narzędzi, technik w celu wyższej skuteczności zawodowej.

Dzisiejszy klient staje się coraz bardziej świadomy – wie, o co zapytać, co sprawdzić, zna stopnie akredytacji. Patrzy i skrupulatnie dobiera coacha dla siebie. Podobnie ma się rzecz w organizacjach, które – jako forma wsparcia menadżera w rozwoju – oferują właśnie coaching. Klienci wiedzą, że nie liczy się tylko szkoła i certyfikat lecz wszystko to, co coach robi poza sesjami.

Niezależnie od formy rozwoju, jaką – jako coachowie – wybierzemy, pamiętajmy: nasi klienci przychodzą do nas, by pokonać swoje trudności, osiągać cele, wprowadzać zmiany, podejmować decyzje – słowem: rozwijać pewien obszar swojego życia. Obowiązkiem każdego profesjonalnego coacha jest zatem rozwój własny nie tylko dla samego siebie ale także (albo i przede wszystkim) na rzecz tych wszystkich, którzy zwracają się do nas po pomoc.

Autor: Jacek Jokś, coach PCC ICF