Ciekawy blog psychologiczny: o Tobie, związkach i dzieciach

Przynależymy do świata natury, jesteśmy jego częścią. Jednak zapominamy o tym, uzbrojeni w telefony komórkowe, tablety, komputery. W dużych miastach otacza nas głównie beton, wysokie budynki przesłaniają widok nieba. Poruszamy się po ulicach zapełnionych samochodami pędzącymi w różnych kierunkach. W codziennej gonitwie ledwo zauważamy, że właśnie liście zmieniły swój kolor na czerwonawy, że świat wokół żyje swoim rytmem, a my przynależymy do niego i także takim rytmom podlegamy.

CZYTAJ DALEJ

beautiful-female-kid-hair-hoop-fashion-clothes-clenching-fists-shouting-with-happiness-admiration-1200x800.jpg

Dziecko rzuca się na podłogę, uderza głową, tupie nogami, głośno krzyczy i płacze, a frustracja rozpiera go do czerwoności. Znacie takie sytuacje?

Jasne! Każdy rodzic choćby raz stanął w obliczu takiego zachowania kilkulatka, który nie potrafi jeszcze w inny sposób wyrazić smutku, złości czy innych trudnych dla niego emocji.

Takie sytuacje są frustrujące nie tylko dla dziecka, ale też dla rodzica. Dlatego by nie stracić kontroli nad własnymi emocjami lub nie poddać się pojawiającej się wtedy bezradności, warto odpowiedzieć sobie na 5 krótkich pytań.

CZYTAJ DALEJ

A gdy tak pomyśleć, że idąc do pracy zabieramy ze sobą dwie rzeczywistości ? wewnętrzną i zewnętrzną. Zewnętrzna rzeczywistość życia zawodowego to wszystko to, co jest związane z wykonaniem zadań i rozwojem zawodowym (koncentracja na wykonywanym zadaniu, realizacja celów, plan awansu, dążenie do nagród). Wewnętrzna rzeczywistość to nasze cechy indywidualne wraz z całą historią osobistą naszego życia. Oznacza to, że dodatkowo do umiejętności zawodowych i zaangażowania w zlecone nam w pracy zadanie wnosimy też całe swoje życie wewnętrzne: energię, temperament, kreatywność, jak i lęki, wyobrażenia, niepewności, przewrażliwienia.

CZYTAJ DALEJ

Terapia grupowa to regularne, najczęściej krótkie (1-2 godzinne) spotkania w niewielkiej grupie osób, majce swój określony czas trwania. Spotkania prowadzi jeden lub dwóch psychoterapeutów. Grupa terapeutyczna może być utworzona pod kątem jakiegoś tematu (np. poczucie własnej wartości, depresja, anoreksja) lub może być utworzona dla jakiejś grupy osób np. dla osób młodych, dla osób samotnych, dla rodziców itd.

CZYTAJ DALEJ

W wieku nastoletnim zachowania przywiązaniowe kierowane są ku rówieśnikom, a w okresie wczesnej dorosłości ku osobom, z którymi buduje się relacje intymne. Osiągnięcia okresu dorastania mają przygotować człowieka do tego, by mógł stać się członkiem społeczeństwa bliskim innym ludziom przy jednoczesnym bezpiecznym poczuciu granic. Dzieje się to wskutek osiągnięcia stabilnego poczucia tożsamości, a istotną rolę w tym procesie odgrywają budowane przez nastolatka relacje interpersonalne.

CZYTAJ DALEJ

„A zacznij od siebie samego i siebie samego najpierw badaj. Pamiętaj, że to, co cię ciągnie, jak na sznurku, tu i tam, w tobie wewnątrz się kryje.
Tam wymowa, tam życie, tam – by tak rzec – człowiek”
Marek Aureliusz

Gdyby tak przenieść się myślami – choćby na moment – do Twojej ulubionej bajki z dzieciństwa, albo najcudowniejszej książki, a może filmu, który w ostatnim czasie zrobił na Tobie ogromne wrażenie, to co byś zobaczył/a? Jaki obraz rysuje Ci się przed oczami? Jakie wspomnienie? Może emocje? To Twój osobisty związek z historią, którą poznałeś/łaś w przeszłości. Opowieść zapadła Ci w pamięć, ponieważ miała swojego bohatera, do którego – z jakiegoś powodu – było Ci blisko. Każda opowieść, każda historia, każda bajka, każdy mit posiada wiele elementów wspólnych. Kluczowym jest właśnie bohater – główna postać. Osobę tę (Harry Potter, Frodo Baggins, Kubuś Puchatek, Ernest Nemeczek z „Chłopców z Placu Broni”, Jacek Soplica czy Shrek) poznajesz w dość zwykłym momencie jej życia. Jednak po pewnym czasie dzieje się coś wyjątkowego i życie to nagle się zmienia. W ten sposób nasz główny bohater wchodzi na ścieżkę rozwoju. To ostatni dzień, kiedy jest takim, jakbym był do tej pory i jednocześnie pierwszy dzień, gdy zaczyna się jego przygoda. Przygoda, która odmieni jego życie.

CZYTAJ DALEJ

Relacje międzyludzkie, szczególnie te bliskie, są jednym z głównych filarów zdrowia oraz dobrostanu psychicznego. Nie ulega wątpliwości, że szeroka sieć społeczna jest ostoją zarówno w życiu codziennym oraz podczas rozmaitych kryzysów życiowych. Psychologia od lat powtarza i weryfikuje tezę o istotności relacji. Okazuje się, że biologia również podpisuje się pod tym zdaniem – temat ten porusza biolożka Urszula Dąbrowska w książce “Życie towarzyskie mózgu. 21 powodów by być z ludźmi”.

CZYTAJ DALEJ

Słowa powodują, że rośniemy i gaśniemy, zamrażamy się, zastygamy w bezruchu lub działamy pełni dobrej energii i werwy. To, jak świat z nami rozmawia w dzieciństwie kształtuje naszą tożsamość. Zarówno to w jaki sposób mówią do nas nasi najważniejsi opiekunowie lub jak się z nami nie komunikują (na przykład tworząc dom pełen niedomówień i tajemnic) buduje naszą relację ze światem. Gruntowanie dziecka w lęku („nie idź tam, bo pan cię zabierze”, czy „nie mów nikomu co się dziej w domu”) powoduje jego lękowe nastawienie do świata „świat jest zły i pełen niebezpieczeństw” więc lepiej się wycofaj, nie angażuj się. Często wiele przekazów jest międzypokoleniowych, powtarzanych automatycznie i bezrefleksyjnie.

CZYTAJ DALEJ

Czy podręcznik psychologiczny wydany w roku 1996 ma dziś jeszcze zastosowanie? Wersja papierowa książki Marii Król-Fijewskiej jest rzadkością, możliwą do zakupu w stanie używanym, w wysokiej cenie czyli praktycznie jest to biały kruk. Studio wydawnicze Xaudio postanowiło odświeżyć czytelnikom tę pozycję wypuszczając ją na rynek w formie do słuchania czyli audiobooka w roku 2021.

CZYTAJ DALEJ

Nazwa „kintsugi” pochodzi od dawnej sztuki japońskiej, odbudowy tego co zostało zniszczone. Gdy uszkodzi się ceramika, mistrzowie kintsugi naprawiają ją, używając między innymi laki i złota. Na odnowionych naczyniach pozostawiają ślady swoich działań, ponieważ ich zdaniem taki przedmiot jest jednocześnie symbolem kruchości, siły i niezwykłego piękna. Naprawione elementy są łączone ze sobą w szczególny sposób, spoiwo jest celowo podkreślone tak, aby widocznym było, że przedmiot jest odtworzony, a właściwie stworzony na nowo. Według mistrzów kintsugi, dopiero po ceremonii połączenia rozbitych elementów nabiera on niepowtarzalności, a także znacznie większej wytrzymałości.

CZYTAJ DALEJ

Ciekawy blog o psychologii

Życie w zgodzie z rytmem natury – moc rytuałów wspierających życiowy balans

5 pytań, które warto zadać sobie w obliczu dziecięcej złości

Jak radzić sobie ze stresem w pracy?

Jak wygląda terapia grupowa?

Między niezależnością a bliskością – dlaczego relacje interpersonalne są tak ważne w rozwoju nastolatków?

Jak zaplanować i przygotować się do ambitnych wyzwań

“Życie towarzyskie mózgu. 21 powodów by być z ludźmi” – zachęta czytelnicza

Uwięzieni w słowach rodziców- recenzja książki

„Stanowczo, łagodnie, bez lęku” – klasyka asertywności na audiobooku.

Jak poskładać życie od nowa według sztuki Kintsugi

BawMY się razem! Play Therapy w grupie

Pierwszy krok do zmiany - akceptacja

Radzenie sobie ze stresem za pomocą uważności cz. I

O nas

Znany Lekarz

Facebook

Kontakt